Ik ben om. De drie-nul van Nederland tegen Italië heeft me over de streep getrokken. Normaal gesproken heb ik geen enkele interesse in voetbal, maar nu kijk ik alweer uit naar vrijdag.Onze voordeur zit vol met oranje Welpies. De oranje tuinstoelen zijn uit de berging gehaald en mijn oranje shirt ligt klaar, gewassen en gesteven. Niet gehinderd door enige voetbalkennis doe ik ook nog mee aan de poel op www.voetbalnext.nl. Het schijnt trouwens dat het juist altijd de mensen zijn die er niets van af weten, die winnen.
Ik ben niet de enige die plotseling Oranjefan is geworden. Gisteravond tijdens de telefonische nabespreking van de wedstrijd – is het u ook opgevallen hoe strak de nieuwe shirtjes van de spelers zijn? – besloten een vriendin en ik dat alleen thuis op de bank voetbal kijken niet langer meer kan. De wedstrijd van vrijdag zien we dus in de kroeg.
De kroeg zal daar blij mee zijn, want we nemen wel eens wat in bij dit soort gelegenheden. En zoals gezegd: we zullen niet de enigen zijn die dit besluit nu nemen. Gevolg: verkoop van drank en oranjeartikelen stijgt. Ook de KNVB zal blij zijn. Hoe ver Oranje ook komt, de bond kan rekenen op negen miljoen euro aan het eind van het toernooi. Wint Nederland, dan wordt dat bedrag zestien miljoen.
Afgelopen weekend las ik in de krant dat het EK een boost van 1,4 miljard euro betekent voor de Europese economie. Dat bedrag bestaat niet alleen uit televisierechten en kaartverkoop, maar ook de verkoop van nieuwe televisies telt mee.
Vanmorgen fietste ik langs het hoofdkantoor van Philips. Voor de deur stond een flinke berg oude televisies, neergezet door Greenpeace. Die vindt dat Philips de eigen toestellen op eigen kosten netjes moet afbreken. Waarschijnlijk heeft Philips daar nu ook wel het geld voor. Met dank aan de drie-nul.
